Na patronkę naszej fundacji wybraliśmy osobowość, która całym swoim życiem zaprzeczała słowu „niemożliwe”.
Helen Keller urodziła się w 1880 roku w Alabamie, gdzie przez długi czas mieszkała.
Początki mojego życia były nieskomplikowane. (…) Cokolwiek kto robił, potrafiłam go natychmiast naśladować – wspominała początkowy, zdrowy, krótki okres swojego życia.
Pierwsze słowa powiedziała, gdy miała sześć miesięcy, a chodzić zaczęła w dniu, gdy skończyła rok. Wszystko wskazywało, że będzie dobrze rozwijającym się, szczęśliwym człowiekiem.
Zachorowała w lutym, gdy nie miała jeszcze dwóch lat. Wezwany przez rodziców lekarz nie rokował jej przeżycia, ale stało się inaczej. Przeżyła. Straciła jednak na zawsze wzrok i słuch, a także w dużej części – umiejętność mówienia. Choć tylko przez 19 pierwszych miesięcy życia widziała zieleń drzew i otaczający świat, jak mówiła później, zapamiętała go na zawsze. Powoli, stopniowo przyzwyczajała się do ciszy i ciemności.
Rodzice Helen pomoc dla swojego dziecka znaleźli u samego Grahama Bella – a sama Helen pierwsze spotkanie z nim ocenia jako wrota z ciemności na światło. To właśnie Graham Bell w 1886, zainicjował spotkanie z placówką edukacyjną, z której przyszedł dla Helen ratunek. Następnego roku do domu Helen przybyła A. Sullivan – jej słynna nauczycielka. Ona właśnie zaczęła uczyć ją alternatywnych sposobów porozumiewania się (np. pisanie na dłoni). W kilka tygodni Helen zrozumiała, że ISTNIEJĄ SŁOWA i wszystko ma swoją nazwę. To był życiowy przełom. Od tej pory życie patronki naszej fundacji przypomina życiorys człowieka sukcesu: skończyła (niejedne) studia, nauczyła się kilku języków, napisała kilka książek i artykułów, była aktywnie społecznie i politycznie. Całym swoim prawie dziewięćdziesięcioletnim życiem udowadniała, że „niemożliwe” to tylko słowo i wciąż, mimo, że zmarła w 1968 roku jest inspiracją dla wielu zarówno zdrowych i zmagających się z problemami ludzi. Zachęcamy do poczytania szerszych informacji na temat Helen Keller.
Zakładkę, sukcesywnie będziemy uzupełniać.
Pozdrowienia!
Na podstawie „The Story of My Life” oraz informacji przeczytanych w różnych źródłach – zespół Fundacji
Życie Hellen Keller